Als de viering aanvangt, krijg je even het gevoel verkeerd te zitten. Dertigers en veertigers – van wie veel met kinderen- zijn in de meerderheid en er wordt niet geopend met Latijns gezang op orgelklanken. De mis start met een ingestudeerd dansje door de kinderen van de kerkgangers op keiharde hardstyle. Daarna moeten de kerkgangers een app installeren en enkele vragen beantwoorden. “Bij ons hoef je de telefoon juist niet weg te leggen.” En ook Pastoor Wilfred is niet als zodanig herkenbaar, net als de rest is hij informeel gekleed in spijkerbroek en polo. Achter hem een groot scherm met de tekst ‘waarom in godsnaam?’

“We pakken het op een andere meer eigentijdse manier aan”, zegt Chris Kribbe, een hip uitziende Eindhovenaar van begin dertig. Hiervoor ging hij naar kerk De Lichtstad, meer bezoekers maakten die overstap. Met zo’n veertig gelovigen startten ze vorig jaar hun eigen gemeenschap. Uitgangspunt is het ontbreken van hiërarchie maar bovenal een hippe kerk vormen. “Daar zou ik vrienden wel willen uitnodigen. Niet dat ik ze wil overtuigen dat God bestaat – dat moet God zelf doen-, ik wil ze wel meenemen.” Vandaag is een vriend van hem komen kijken. “Het is hier totaal niet stijf en stoffig. In de eerste plaats is dit gewoon een leuke plek, waar je na de mis samen een biertje drinkt.”

Ze richten zich op een andere doelgroep, vooral jonge Eindhovenaren die geen aansluiting vinden bij bestaande kerken. Hun ambitieuze doel is ook ongelovigen en ‘zoekende’ mensen trekken, die nu houvast proberen te vinden in zaken als spiritualiteit en yoga. “Er is ruimte voor twijfel en discussie.” Iedereen is welkom, benadrukken ze. “Als jij graag ieder weekend veel drinkt of drugs gebruikt, ben ik niet degene die zegt dat mag niet.”